trenler de gülümseyerek yol almalı
alev ve buhar hatırına,varacağı yere
yalnızlığına sakla gurubun bulanıklığını
söz gelimi seni gölgesine çağırsın gül
neye şaşırdığını unut gitsin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta