trenler de gülümseyerek yol almalı
alev ve buhar hatırına,varacağı yere
yalnızlığına sakla gurubun bulanıklığını
söz gelimi seni gölgesine çağırsın gül
neye şaşırdığını unut gitsin
alaca karanlığın eşkin ateşi yayılırken alnına
biraz daha öteye atarak saatleri
yüzün yüzümde eski yörelerden biri olsun
tenhalaşalım
ışıkları boya, yer yerinden oynarken irkilmesin
kokum kokuna pır pır ederek sinsin
başucumda uslu bir bozkır gibi uzansın tenin
dindi dinecek derken yağmur
bir tren gülümseyerek yol alsın gecenin içinde
bu güzelim güz gecesinde yoksun kalmasın ellerin
Kayıt Tarihi : 3.1.2023 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!