Şubat ayı
on dokuzu.
İki bin on dokuz yıl.
Boş laf ile bir kalp kırdın, kopası dilim ayıl.
Bu tecrübe bu yaş ile, bu hata neyin nesi ?
Anlaşılan bu işaret emekliliğin sesi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta