Şubat ayı
on dokuzu.
İki bin on dokuz yıl.
Boş laf ile bir kalp kırdın, kopası dilim ayıl.
Bu tecrübe bu yaş ile, bu hata neyin nesi ?
Anlaşılan bu işaret emekliliğin sesi.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta