Yeni Hayat Şiiri - Elif Eylül 2

Saklı düşlerden çıkardım seni
Salıverdim engin mavilere
Kilitli kapılarımı ardına kadar açtım
Güneş doldu, içimdeki bataklığa

Demli acılar süzerdim yüreğimden
Sensiz gecelerde
Sessizce adın geçerdi
İçim üşürdü….sensizlikten

Şimdi acıtmıyor hiçbir düşünce beni
İçimde sızlayarak çoğalan nehir
Duruldu ağır ağır…
Çağlayanlar bir bir sustu
İçimde tek kalan
Sonsuz sükuttu…

Hayatın penceresini araladım
Yarasa misali ruhum
Güneşin rengiyle tanıştı
Işık süzüldü zindanıma
Yavaşça …

Gözlerimin yeşilini umuda çevirdim
Ve ruhum
Evrenin kucağında
Yeniden açtı gözlerini dünyaya…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI