Yitip giden sözcükler gibi,
Heceleri de yok oldu sevgimin,
Solgun geçen güz akşamlarında,
Bir yaprak gibi sarardım azar azar.
Köreldim gittim bu sevdalardan.
Vazgeçtim bütün yaşadığım aşklardan,
Döndüm geçmişte verdiğim sözlerden,
Şimdi artık kendi halimde sessiz,
Ve bir o kadar ıssız ve kimsesiz.
Yeni düşünceler, yeni kelimeler ve ben...
Yalçın dağlarda, azgın ormanlarda,
Soluyorum içime taze ıhlamur çiçeklerini,
Yeniden doğmuşçasına,
Yeni bir hayata başlamışçasına,
Mutlu, umutlu ve keyifli....
Kayıt Tarihi : 5.5.2009 12:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hıdır Yallı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/05/yeni-hayat-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!