Kırık bir an parçası fırladı yuvasından
Topladı bir kenara zaman kesitlerini
Yokladı yaşamı orasından burasından
Kokladı şu ölümün türlü çeşitlerini
Yıkık bir mekan pıtırcıklarda açıldı
Yolu gösterdi hiçlikten gelen ve garip
Gök kuşağının yedi rengi yerlere saçıldı
Su toprağa can verdi, toprak suya sahip
Zaman sustu, mekan pustu, gök gürledi
Kızıl çizgisi eğildi, genişlerken kainat
Dün bugünü sevdi geleceğe gülümsedi
Tüm anlamların içini boşalttı yeni hayat
Kayıt Tarihi : 24.2.2007 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Tuncay](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/24/yeni-hayat-12.jpg)
yeni hayat çok esrarengiz geldi okurken...
selamlar...
TÜM YORUMLAR (1)