Yeni Günü Selamlamak... Şiiri - Gürkan Akan

gözlerimizin kesiştiği anlarda
sigaradan derin bir nefes çekerek
kirli sakalımın yanağına deyeceğini bilmek
ve her güne seni seviyorum saadetiyle
uyanmak gibiydi yeni günü selamlamak...

teninin kokusu ciğerlerime dolarken
yağmur gibi dökelen yüzümüz
kaldırım taşlarını henüz ıslatmadan
ve çıldırısaya yaşayacağımız ayrılığı
hissetmek gibiydi yeni günü selamlamak...

avuçlarımız tutuşmaların özlemini yaşarken
hiç vaktimizin kalmadığını bilerek
mevsimimizin son anlarında öpüşmek
ve İstanbul un bile bize düşman olacağını
bilmek gibiydi yeni günü selamlamak...

ellerim bukadar alışmışken gamzelerine
el sallamak, seni bir daha görememenin
bana ve şehrime getireceği acıları bilmek
martılarla bile bu acıyı paylaşamayacak olmayı
bilmek gibiydi yeni günü selamlamak...

gözlerimizin kesiştiği anlarda
teninin kokusu ciğerlerime dolardı
avuçlarımız tutuşmaların özlemini yaşarken
ellerim gamzelerine hasret kalırdı
ve sen nezaman yanımdan gitsen
ben hep yeni günü selamlamak zorunda kalırdım...