Karşı tepeden güneş doğdu.
Odamı, benliğimi nura boğdu.
Ruhumdaki kasveti tez kovdu.
Bak sevdiğim yine sabah oldu.
Önce görünen ıssız bir yoldu.
Her yer bir anda aydınlık oldu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta