Yeni Gönüller Şiiri - Hasan Tuna 2

Neredeyim diye kendime sorarken
İlk defa gördüm seni
Garip bir hissin içinde boğulurken
Seni görerek nefes alıyordum.

Anladım o zaman ne kadar şanslı biri olduğu mu?
Mutluydum, sevinçliydim,
Beni gülümsetecek duygular içindeydim.

Zaman geçtikçe ecel yaklaştıkça boğulduğum his,
Bıraktı beni ıssız bir karanlıkta.
Artık dünya nefesini çekmiş haldeyim.

Leyleklerin kanat çırpışından çıkan ses
Ölümümün umudu olmuştu karanlığımın içinde
Bir taraftan diğer tarafa bir gönülden diğer gönle

Irgat gönlüm artık o boğulmanın
İmkânsızında kalmış, imdat çığlığını kendi duyacağı
Şekilde haykırıyordu.
Ta ki ilk gördüğüm gönlüm kendimden umudumu alana kadar.
Hayatım artık sonlanmış yeni bir hayatım başlamış
Ölen gönlüm yeni gönüller doğurmuş
Hayatım devam etmiş artık,
Umutsuz bir aydınlığın içinde.