Tenha bir dağın güneş görmeyen yamacında,
Yalnızlığa terkedilmiş gibi,
Emekler unutulmuş, dostluk derin bir kuyuya düşerken;
Görülen vefasızlığın dibi,
Lisan-ı münasip dargın gezerken,
Kimse üzerine almaz olmuş sebebi,
Lakin sis iyi havayı haber eder,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum