Yeni Fark Ettim Şiiri - Nizamettin Saltan

Kaç mevsim geçti bilmedim,
Senden ayrı kalalı.
Daha dün fark ettim
Bomboş olduğunu kollarımın.

Dün fark ettim,
Her sabah yanaklarımda uçuşan,
Câna cân bahşeden,
Mahmur bûselerden
Mahrum kaldığımı...

Yeni anladım,
Körkütük bir hüzünle ürperen vucudumun,
Aldığım nefesin,
İçtiğim her yudumun
Sensizliğini...

Yeni anladım,
Ellerimde olmadığını ellerinin,
Hayâlinle avunup durduğumu...

Yeni fark ettim,
Günün aydınlığını,
Uçup giden bulutları,
Tenhâ gecenin şifalı sessizliğini...

Yeni fark ettim,
Karlarla bembeyaz kesildiğini
Bodur ağaçların,
Âsûde sarmaşıkların...

Yeni fark ettim,
Çan`ın kahreden zehir zemberek gürültüsünü,
Pâre pâre dudağımdan savrulan
Yanık Erzurum türküsünü...

Yeni fark ettim,
Seni sayıklayan şiirimi
Sabır taşı diye bağrıma bastığımı.
Cânımdan kopan bin âhla
Her mısramın,
Feryâdı bastığını.

Yeni fark ettim,
Sırayı savduğunu
Bayramın bile.
Üç ay içinde bittiğini, senenin,
Yepyeni bir yılın doğduğunu.

Yeni,
Daha yeni fark ettim,
Özlemle yanan bir ömrün,
Sevdâ ile yoğrulduğunu.
Sensiz geçen her vahşi günün,
Zevâlime bir adım olduğunu.

Alışamadım,
Yokluğuna,
Ve gurbetin hoyrat yüzüne,
Uzayan gecesine,
Soğuyan gündüzüne...

Alışamadım,
Muştusuz rüyalara,
Kokunu duyamadığım
Serseri hülyâlara.

Yetsin gayri meleğim,
Bu hınzır ayrılık.
Ya sen çık gel buralara,
Ya ben oraya geleğim.

(3.1.2002/Nidda)