Yeni Dünya Şiiri - Sadık Doğan

Bir dünya kurarım içimde
bütün insanlık
tek millet
el ele.

Orada ne sevenler yalnız kalır
ne sevilenler mahcup.
Kimse terk etmez dostunu
sırt çevirmez
arkasından vurmaz.
Dostun attığı gül yaralamaz
düşmanın taşı acıtmaz.

'Yeni Dünya' derim adına
savaşlar yoktur benim dünyamda.
Kıyımlar,
vahşetler,
acılar,
kederler yoktur.

Kimse idam edilmez
sevdiği için vatanını.
Öldürülmez,
doğruları söylüyor diye.

Kimse kimsenin elini öpmez,
kulu kölesi olmaz.

Esirlik yoktur benim dünyamda,
zindanlara atılmaz
düşündüğü için halkını.

Sevenler sevdiğini alır...
Keremler Kerem
Aslılar Aslı;
Mecnunlar Mecnun
Leylalar Leyla olmaz bu dünyada.

Sevmişse sessizce sever,
sevdiğine kavuşur ölmeden.

Çöllere düşen olmaz,
dağları delen olmaz ve yanıp küle dönüşen hiç olmaz.

Çünkü gerek yoktur bunlara
çünkü efsane değildir benim dünyam
çünkü ben hayat içinde hayat,
dünya içinde dünya düşlemedim.

Bütün duyguları yaşa alabildiğine...
Gülmek istersen gül,
ağlamak istersen ağla,
ölmek istersen var git öl.
Ama yaşayacağım diyorsan
gel benim dünyamda yaşa.

Savaşma insan kardeşlerinle.
Sev onları,
sokul,
konuştur.
İncitme hiçbir canlıyı
ver onlara da özgürlüğünü
alabildiğine yaşasınlar dünyalarını.

Kimsenin dünyasına gem vurulmaz,
vurulsa da,
bu bizden sorulmaz.

Ey arkadaş!
Bu benim dünyam
istersen sen de git,
kendi dünyanı kur
ve orada yaşa.

23.03.2005/Amasya