Yeni Dosya Şiiri - Necdet Arslan

Hiçbir zaman gelmeyeceğini bilsen de
O sesi,o kokuyu beklemeyi unutma...

.
şiir denen gondola binerek kurtarıyorum kendimi
insanım ; belki de en kurnaz buluşum bu.

.
nefessiz odaları unut
eskilerden kalma bu ay serinliğinin çekilebileceğini düşle

.
yalan geçmişin yalın anıları
taş durmaksızın niye uykulardaysa
.
Gecenin sustuğu yer burası az ötesi anafor
Bütün yengilerim de yenilgilerim de ütopya artık
Usta işi bir hınç var yüreğimde

.
.burası neresi,
ayın uyanmasına kaç kala biter bu şiir
bilsem?

.

.
Nokta değil bu
.

bakıp güldüğüm her şey kuklaya dönüşüyor.
ikide birde ağlayışım bundan...

Bir ihanetin öyküsünü d/okumuşsun akşamda...
S/avunmak senin neyine gerek...

yalıda son yakamoz - küflenmiş anılarımız
sen aniden yalan olmuşsun aslında...

gül yere düşmüş / olsun.
sensizliğine karşın
büyük yaşamaya değer bir zaman var

Çıktığın o kapı aslında kristaldendi.
Tekin değildir öptüğün o yeni eşik...

Her gayrı resmi tuvalde o bir çift gözü boşu boşuna aramak
Ne değin yalan...

söylentilerini yırttın.
hiç birinci roman,hiç birinci kitap olarak kalacaksın...

ellerinin sıcaklığı dolaşıyor kanımda.
hangi gökyüzünden aşırdın duyarlılığını

i.

Belki de hiç unutulmayacak bir şarkıda nakarat olarak dönecek adın

bana yalnızlığı öğret.
bileyim içimde kimin sustuğunu...

öyle ıraklara falan gitme.
kalbimin tüm odaları senin...

seni kurgunun içinden nedensiz taşıracağım
bilincimde ağır basan gönülçelen ol yeter...

fırsatsan eğer
içine uy ; sevinciyle kullan gözlerini
köz gibi geçinip gidelim.

eşelemeden
yaşayabilirim sesinin düştüğü yerlerde...
bu doğru

bu ketum gecenin dibinde
eskilerden kalma bir kırlangıçla
yarenleşiyorum.

kendi gerçekliğimi kendim yarattım
kimselerden çalmadım umudumu...

bu bereketsiz uzamı
kime şikayet ettiysem dilsiz kalmışım.

biliyorum
omzumda yükselen aşka borçlu bir yaşam var...