Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
'öyle çaresizim ki bu günlerde yıllar olmuş gittiğin
kim bilir bu kaçıncı yıldönümü yalnızlığın
güne vursam kederimi zaman şaşacak
hani neredeyse üflesen yok olacak yürek '
Aynen öyleyim simdi ben de... Cok güzel olmus bu dörtluk.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta