Yeni Destan Şiiri - İsmail Uzun 2

Sana senin gibi konuşsaydım,
Her sözünü alttan alsaydım,
İstemedin diye seni bıraksaydım,
Düşünce suyunda bende aksaydım,
O zaman bende sen olurdum,
Oysa senin ben olman lazım,
Yürekte kor gibi bir yangın olmalı,
O yangınla canın yanmalı,
Acıtmalı biraz içini,
Gözünden tütmeli dumanı,
Ela ela yükselerek değmeli,
Vasfını bilmediğim saçlarına,
Sevda kokmalı yürek yangının,
Beni bilmeli seni görenler,
Beni duyanlar seni anlamalı.

Ve sevda koymalılar adını,
Aşk diyarı olmalı memleketin,
Mecnun almalı kokunu,
İstanbul’a dönmeli yönünü,
Ferhat artık yedi tepe delmeli,
Aşkın gücünü ayaklarına sermeli,
Şairler seni yazmalı mısralarında,
Rüveyda’nın değil senin adın olmalı,
Mona lisa artık rafa kalkmalı.

Bu gece bir milattır artık,
Surda bir gedikte biz açtık,
Kumrular uykusunda seni mırıldanmalı,
Yanık yürekler seninle kıpırdanmalı,
Güllerde hep sen kokacaksın,
Bir kelebeğin kanadında yanacaksın,
Çiçekler sana dönmeli yüzünü,
Yıldızlar yansıtmalı, senin gözünü,
Gönüllere kurulmuş en nadide tahtsın,
Sen bana gülen, en güzel bahtsın.

Aşkın tarihi yeniden yazılacak,
Her sevdalı gayri seni anacak.