Yeni Bulduğumuz Hayatımızla Tanıştık

Suskunluğun güneşi yakıyor
Utancından kapkara ışık...
Şaşkınlığın
Çelik gibi keserken
Pişmanlığını
Affedilmeyi bekleyen dilekler
Yaprak misali rüzgarda...
Haklısın!
Büyüksün de
Nefes verdiğin canlarla.
Güneşi çarmıha gerecek
Kudret sende
Ya da kaynar kazanda yak
Umudunu.
Bir mucize bekler düşman
İkiye böl dünyayı
Utancıyla küçülmüş güneş
İki dünya arasında
Ölümü beklesin yine
Kapkara ve ışıksız.
Sonra...
Sabah makamında
Kaf dağında gizli
Sandıklar açılır
Ve ışığa uzanan avuçlarla anılır..
Ölü beden toprak arar yastıkta
Mucizeden artan karanlıkta
Heeey!
Ne oldu biz ne yaptık
Önce kendimizle barıştık
Yeni bulduğumuz
Hayatımızla tanıştık...

Bülent Özdemir