Yine bir yıl düştü geriye, yeni bir yıla kapı açarak...
Sevinçler ilkbahar çiçeçekleri gibi açarken gönlümüzde,
Hüzünler sonbahar yaprakları gibi birer birer düştü içimize bağrımızı delerek...
Umutlar, ah o umutlar, yeni yıla ertelendi yine,
Ve ne getireceği belli olmayan bilinmez yarınlara...
Kimileri doğup da, kimileri bulup da girdi hayatımıza geçen yıllarda...
Ya gelip de, ya da ölüp de gidenlere ne demeli!..
Kimi zaman sevinç çığlıkları attık gelenlere bakarak,
Kimi zaman da sel oldu göz yaşları gidenlerin ardından...
Hayatın ayarı mayarı yok...
Ne zaman, nerede, nasıl,
Yaşanıyor işte birkaç fasıl,
Siz sonrasına bakın asıl...
Zembereğinden boşanmış yay gibi,
Fırlatır insanı oradan oraya...
Küçük mutluluklar da girmese araya,
Katlanılabilir gibi değil aslında...
Yine de umutla bakılmalı yarınlara...
Yaşanmalı her an sevgi duyularak;
Taşa-toprağa,
Bitkilere-hayvanlara,
Ve selam olsun tüm insanlara...
moncer
31.12.2018
Kayıt Tarihi : 2.1.2019 19:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!