annem bana bir omur bahsetmisti o gun
buyuk bir olasilik perpektifi idi
hangi kacis bana daha cazipse
oradan cizecektim omrumu
yillarin getirip goturdugu
mevsimlerin hayati surdurdugu
gunlerin bazen yetip bazen kaldigi
bircok olasilik iceriyordu
ve bir gun
babam bana
tam donecekken umitsizce ufka
yeni bir omur atadi zihnimde
hic bilemeyecegi bir dogum yapti
anatomiden ote bir tasvirdi onunki
evladi kapi kapaninca intihar edecekken
o bilmeden geldi ve sarildi
kuvet yavasca doluyordu
baba bunu temizlik sandi
aynaya bakamadan aglayan evladini
anlik gecici bir aci sandi
ve her baba gibi o da
o an sarildi.
Kayıt Tarihi : 14.4.2012 12:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Yesim Aydin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/14/yeni-bir-omur-mu-sanki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!