Kazıdım kökünü yeryüzündeki yalnızlıkların
hafiflettim yükünü dünyanın...
Öğrensinler diye sevgiyi
şeytanı salladım darağacında
korkuları kovdum yüreklerden...
Bir fincan kahve pişirdim kendime,
şöyle bir arkama yaslanıp kuruldum koltuğuma
seyre koyuldum keyifle, sevişen sevişene...
Tüm Tanrıların yaratamadığını
yarattım on satırlık bir şiirle...
Kemal YavuzKayıt Tarihi : 1.11.2015 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!