Yeni Bir Dünya Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Bir dinle!
Bir dinle dünyanın gürültüsünü.
Dön de bir bak,
Dön de bir bak ortalıkta neler neler dönüyor
Ortalık ne alemde?
Seyreyle gökyüzünün gümbürtüsünü.

Sen yalancı,
Sen kaypak,
Sen palavracı
Sen! ...
Ya zeytin ağaçlarını köklüyorsun bahçelerde,
Ya uçurtmalarını vuruyorsun çocukların göklerde.
Ya da terör estiriyorsun beyinlerde,yürekler kan revan içinde
Ve de zorbalığınla yüzdürebiliyorsun gemilerini açık denizlerde.

Be gönül!
İnsanlar birbirlerini boğazlarken cahilliğin cirit attığı ülkelerde,
Şöyle dön de bir bak halimize.
İğneden ipliğe
Tohumdan ekmeğe
Arabadan uçağa
Ne varsa ne yoksa,
Ele muhtaç yaşıyoruz,
Gamsız.

Rahat mısın?

Boş ver be gönül!
Hurma ağacını,Arap atını
Yıllarca at koşturduğumuz çöllerde
Selam durunca bedeviler bir motosikletli İngiliz'e
İhanetin hançerlerini yemedik mi böğrümüze?
Söyler misin o günlerden ne kaldı elimizde
Acı anılardan başka.

Ey hep kendine Müslüman
Ey kabadayı yürek!
Ne naralar atıp duruyorsun bilmem ki
Görmüyor musun olup bitenleri?
Fırlat at sarıklarını
Kes sakalını bıyığını
Batır emperyalizmin gemilerini.
Ne tez unuttuk
Ankara’ya kadar dayandıklarını,
Yokluk içinde kazandığımız Kurtuluş Savaşı’nda.

Ey gönül!
Yok et gıcırdayan tahtaları
Sen de yarat kendine yeni bir dünya
Barıştan yana,
Güzellikten yana,
İnsanlıktan yana.

Ona düşman,
Buna düşman,
Kendine düşman.
Geçmez bu hayat,bitmez bu ömür,çekilmez bu dünya.

Antalya-2016