I. Giriş
Küçüktüm
tam bugünkü çocuktum
Gece yorgun
Toprak sıcaktı
korkunç masallar saklanmıştı gölgelere
Ayda vıraklayan kurbağalardan
Ninemin koynuna kaçıyordum
Yıllar sonra şimdi
Şu an
Yani şu bilgisayarın başındayken
hayat
geçip ömrümün derelerini ay ışığında
Kocaman bir düşe aktı
Bulut parçalarının arasında yüzen
en parlak gemim
Ay...
Dedem benim
o dağdan bu dağa
ve o çağdan bu çağa yürüyordu
kıpırdayan her yaprağa işlenmiş adreslerim
beni ne kolay buluyordu
II. gelişme
her haykırışın bahanesi
kuzguni meydanların delisiydim
derken zaman geçti ve ben büyüyemedim
hep derinde bir su çağlıyordu
delirmiş bir ejderha
başını magmaya çarpıyordu
bir şişe lavantaya on beş kız kanıyordu
bense düşe kananı arıyor
pembe bir martının kanadında
kendi düşüme kanıyordum
kandıkça kanattım aşkları
her maktül katilimdi
ben cinayetlerime ağlıyordum
Bulut parçalarının arasında yüzen
en parlak gemim
Ay...
Dedem benim
Biliyorum
Domuz gibi biliyorum
mutlu günlerimde unuttum seni
kimliğini
böylesi işime geldi
ama aklım başka yerdeydi
hem o yel
yüreğini dokunmasız aşklar yırtarken
senin de başından geçmedi mi
anla beni
elbet sana ağlayacağım zırıl zırıl
içim içime kanarken hoyrat
biten her aşka dayanmanın dayanılmazlığını
başka kim anlayabilir
ve başka kim
kavak ağaçlarının yapraklarını delip
başımı dizine serebilir
-görmüş ve anlamışsan
suçtur artık görmezden gelmen-
şimdi bin yaşındayım
takvimlerden habersiz
ve daha bin yıl yaşarım
yeter ki bir kelebek
benden önce ölmesin
Ay dedem tanıktır
Öyle istiyorum, öyle planlıyorum bundan sonrasını
çocuklar
okuldan gelince çantalarını fırlatıp
bir yana
annelerine çaktırmadan
çıkmalılar sokağa
merak etmeli anneleri
Kelebek günlerinde
Bu kadar sabır
Ve kan ter içinde
ne biriktirdiklerini
Ve çocuklar oynamalı benimle
-böyle bir oyuncakları olmamış olmalı daha önce-
adım var
sesim yok
tam arkamda üç yaramaz taş izi
kocaman gözleri göz çukurlarımda
kepçe kulaklarını sırıtmalarımda
içimde biriken masalları
avuçlarına bırakmalıyım
tekmelemeli
ellerine almalılar beni
atıp gülmeliler kahkahalarla
ve heveslerini alınca
belki de yeniden oynamak için
saklamalılar bir kuytuya
III. Sonuç
ben aslında aşkı değil
aşka yoldaş arıyorum
Beyoğlu,09.06.03-15.08.2003, YSL
Şair YslKayıt Tarihi : 17.8.2003 20:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Ysl](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/08/17/yeni-bir-aska-cv.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)