Şairzal:
Kayıp tebessümlerin simyasıydın. Güleç bir gelecek arıyordum. Busene bu senemi serdim.Gamzende eridi gamlarım. Gazelhan oldum sesinle.
-Kilit üstüne kilitleri,kapı içinde kapıları vardı kalbinin. İç ışıkların kapalıydın. Sözsüz romanlar okuyordum ruhumun kıyısında. Çok giyinik sözlerin vardı. Soyunuk sözlerimle geldim.Sözcüklerimiz dudak dudağa geldi.
Seni manadan öptüm. Anlamın arzu buzulları eridi.Seninle, sözle iç göz arasında sevmeye , yeniden sevmeye, hep sevmeye su olup aziz ile azizeyi oynadık el azizlere karşı.
Şulenar:
G’özlerim .
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta