Bugün yürürken yolda,
buldum kendimi.
Ben değildi sanki,
öyle içten gülüyordu ki
inanamadım.
Yanında yeni insanlar
yeni bir şehir
güzel bir manzaraya bakıyor
Ne manzara ama öve öve bitiremiyorlar
bilmiyorlar
senin yanında vasat kalıyor
tüm manzaralar
Sahi niye kalamadın yanımda
Seni affetmiyorum
Kendimi affetmiyorum
Yıllar geçti çıkamadım senden
Sen oldum
Mahvoldum
Sen yokken seni sevmek çok zor
yoruldum
vazgeçmiyorum
Seni çok özlüyorum...
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!