Bir tek olarak geldim dünyaya. Ama zamanla ikiye ayrıldım. Sonra çarpıldım kendimle ve yüzlerce ben oldum. Sonra bölündüm milyonlarca parçaya, çürüdüm yavaş yavaş...
Zamanla çürüyen etimi leş hayvanları yedi, onlarda hissettim kendimi ve toprakta aynı zamanda. Ama ruhum bilinmeyen bir konaktaydı. Alevler beni yaktı, ruhumu yeniden yaptı. Aradım parçalarımı, topladım benden alan herşeyden.
Ve yeniden doğdum küllerimden!
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta