Bir akşam solmuştu çiçekler
Hangi baharın akşamıydı
Kapıyı kapattığında
Yaprakların sarardığı mı
Yeşile büründüğü mü
Belki ikisi de değil
Belki yeni bir bahar doğmuştu
Göğün kızıllıklarından
Kimsenin bilmediği
Kimsenin gitmediği bahar
Alabildiğine mavi, alabildiğine beyaz
Yalnızca güzelliklere, yalnızca iyiliklere ait
Sessizce sokulmuştu ruhu
Ne soğuk ne sıcak akıyordu
Ne serin ne hüzün kokuyordu
Özlem ve aşk yağıyordu bulutlarından
Elinde şemsiye yoktu çıkıp gittiğinde
Biliyorum, sırılsıklam ıslanacaksın
Biliyorum üşümeyeceksin
Biliyorum gece kokan ağaca konacaksın
Akşam vakti sokaklar sakin
Uzaklaşma birazdan portakal çiçekleri açar
Birine konsam beyaz sarının içine
Kokusu sen dağılmış bulutlarda
Ya da bir renge karışıp dağılsam
Gülen tablolarında baharının
Biraz yeşil biraz kırmızı
O da olmadı bağlarında bahçelerinde
Dört kanatlı kelebek
İki kanadı sen iki kanadı ben
Bir günlük dünya işte
Konalım uçsuz bucaksız dağlara
Atra Gönül Aslan
Kayıt Tarihi : 7.6.2020 22:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalemden dökülen dizeler
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!