Sen bir okyanussun uçsuz bucaksız,
İçine düştüğümde beni boğan.
Oysa gönlümün boşluğunu dolduran,
Bana huzur verensin.
Yeni anladım.
Bir gökyüzüsün,
Uzandıkça daha da yükselen, erişilemeyen
Sonsuzluğun ta kendisisin.
Varlığımın anlamısın
Yeni anladım.
Ben sensin.
Hiçliğimi ve kendime bakıp,
Senin yansıman olduğumu,
Yeni anladım.
Aslında bana hiç uzak olmadığını,
Şah damarımdan daha yakın olduğunu,
Ve sana ulaşmanın yolunun
Secdeye kapanıp,
Dua etmek olduğunu
Yeni anladım.
Evet gözyaşlarımı tutamıyorum.
Bu duyguları yaşamak için
Neden bu kadar geç kaldım?
Sensizliğin bir buhran olduğunu
Yeni anladım.
10 Mart 2012
Kırıkkale
Kayıt Tarihi : 24.5.2014 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!