Yengeme Şiiri - Ufuk Kalekahyası

Ne acı haberdi duymaz olsaydım
Sanki birden dünya çöktü başıma
Son gününde bende orda olsaydım
Sanki Taşlar yağdı birden başıma

Daha yeni telefonda görüşmüştük
Çok çok iyiyim yavrum demiştin
Şakalar yapıp hani gülüşmüştük
Seni davulla zurnayla bekliyorum demiştin

Aklıma gelirmiydi hiç böyle olacağı
Ölümü sana yakın getirir miydim
Nerden bilirdim gülün birden solacağı
Ölümü sana yakın getirir miydim

Söndü tükendi Ali nin Ocağı
Her yerde isminin anısı kaldı
Yedik yürekten amansız yarayı
Senden geriye sönmüş ocağın kaldı

Meğer sevgin herkeste çok büyükmüş
Nedense senin yokluğunda anladık
Bakıyorumda ailece boynumuz bükülmüş
Sensizliğe bir türlü inan alışamadık.