Yengem Şiiri - İsmail Doğan

Gönülden gönüle köprüler kurdu,
Dostuna ziyafet çekerdi yengem.
Arı oldu her çiçekten bal verdi,
Zerreden ummana bakardı yengem.

Çöktü başımıza kara bir duman,
Can suyu çekildi kalmadı derman,
Yalana yanlışa vermedi aman,
Hayırsız sayardı çakardı yengem.

Saygısız nursuza boyun eğmezdin,
Bu evrene bile bazen sığmazdın,
Namerdin sunduğnu haklı öğmezdin,
Vurup çürütürdü yıkardı yengem.

Yüz yirmilik beden olmazdı baskın,
Sağlamdı duruşu sözleri keskin,
Çirkin düşünceye kalmazdı suskun,
İlim irfan ile çıkardı yengem.

Kafanı yastığa koyup yatınca,
Vardım hastaneye elim tutunca,
Sancıyı unutup gücü yetince,
Kor gibi eliyle sıkardı yengem.

Allahın takdiri cennet yazgıya
Büyük emek verdi sevgi saygıya,
Der DOĞANİ ihya,düşmez kaygıya,
Aç insana ehil ekerdi yengem.

03.11.2011