Yengeç Uçamaz (Cegerxwin)

İsmail Aksoy
1898

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

Yengeç Uçamaz (Cegerxwin)

Yükseldi doğan göğe
Etrafında birkaç yengeçle.
Toz dumana karışınca
Bıraktı yengeçler kendilerini aşağıya,
Yürekte korkuyla ve yakınmayla.
Dönerek yalpalaya yalpalaya
Bu ahmak yengeçler
Bir bataklığa düştüler.
Kıskanıp haset ettiler
O güçlü doğana,
Tükürmek için ona
Kaldırdılar başlarını.
Doğan yücelerde uçardı,
Geri döndü tükürükleri kendilerine.
Sonra bu beceriksiz yengeçler
Aslanın yanına gittiler.
“Ey yüce aslan” dediler
“Doğanı şikayete geldik sana.
Sensin karaların ve suların şahı
Ama senden önce almış o bu şanı.
Her yere ulaşabiliyor o doğan.
Sen neden uçmuyorsun ki”
O bunamış yaşlı aslan sordu:
“Deyin: var mıdır bunun bir önlemi? ”
Yengeçler dedi ki: “Dağlara çıkalım
Biz de güçlü olalım”
Çıktılar yassı kayalara ve doruklara.
Vardılar doğan kuşunun yuvasına.
Aslan dedi ki: “ey sivri kuyruklu doğan
Nasıl uçarım ben? ”
Doğan dedi ki: “Efendim, üç taklayla
Bırakacaksınız kendinizi aşağı.
Ardınızda duran bu yengeçleri de
Geçirin pençelerinize,
Aşağıya indiğinizde
Tarumar olmayasınız.
O kafasız yengeçler
Başladılar ağlamaya:
”Uçamayız bizler,”
Koca kafalı yaşlı aslan
Dedi ki: “niçin ağlaşırsınız?
Bu yassı kayalar ve taşlar nedir ki
Hemencecik ineriz aşağıya”.
“Adam gibi tutunun” diyen aslanın
pençelerine düştü yengeçler.
Yaralı ve dertli gönülleriyle
Yukardan düştüler boşluğa.
Çark gibi dönerek sonra,
Düştüler yere, oldular mevta.
Leş yiyen kuşlar yedi cesetlerini,
Gagalarıyla çullandılar üzerlerine.
Bu zavallı yengeçler
Doğan olabilir mi hiç?
İçerler halkın kanını,
Ölüme giderken sürüklerler yanlarında aslanları.
Ey kara yürekli kıskanç
Doğan kuşunun gücü ve yüreği yoksa sende,
Alnın açık olamaz senin,
O cılız ve kör gönülle
Çıkamazsın yücelere.
Ey kötü yürekli! Tükürmeye çalışırsan doğana
Döner tükürüğün sana,
Düşer gözünün çatısına.
Budur Cegerxwîn’in doğru sözleri
Demeyin olmuş bu adam deli.

(1954)

Cegerxwîn (1903-1984)
Kürtçe’den çeviren: İsmail Haydar Aksoy

Çevirenin notu: 20.yüzyılın en büyük Kürt şairlerinden olan Cegerxwîn’in gerçek adı Sêxmus’dur. 1903 yılında bugün Türkiye sınırları içinde bulunan Hesarê köyünde doğmuştur. Cegerxwîn, dertli (ciğeri kanla dolmuş) anlamına gelmektedir. Kendisinin söylediği gibi, Kürtlerin uğradığı haksızlıklar ve karşılaştıkları sorunlar yüzünden Cegerxwîn olmuştur. Diyarbakır’daki 1925 yılındaki isyana da katılmıştı Cegerxwîn. İlk şiir kitabı 1945 yılında yayınlandı. Cegerxwîn’in bir çok şiir kitabının yanı sıra, Kürt dili üzerine bir sözlüğüyle Kürtlerin tarihi ve folkloru hakkında da kitapları bulunmaktadır. 1979 yılında İsveç’e taşınmış ve burada 1984 yılında ölmüştür. Cegerxwîn’den “Yengeç Uçamaz” adıyla yaptığım bu çeviriyi, Kürt halkına karşı gerçek birer yengeç olmuş Prof.Dr. Yalçın Küçük’e ve Doğu Perinçek'e ithaf ediyorum.

İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 25.6.2007 17:22:00
Hikayesi:


Kevjal Nıkarın Bıfırın Baz hılferî çûye jor Çend kevjalan xwe da dor, Gava bû toz û duman, Wan kevjalan xwe berdan Dıl bı tırs û ah û zar Jı banî ve hatın xwar Ew kevjalên bê serî Ketın golek tev herî Dexsa bazê pehlewan, Jı nû kete dılêwan, Berê xwe dane efraz, Da ko tıfkın rıwê baz Bazî bılınd dıfırî, Tıf lı wana vegerî, Ev kevjalên ne kırkêr, Berê xwe dane cem şêr Go: “Ey şêrê serfıraz! ” Em hatıne gılyê baz, Tuyî şahê bej û av, Wî jı bert e gırtî navl. Lı her derê digerî. Çıma tu jî nafırî. Şêrê hovê kevnepîr Go: Ka bêjın çı tedbîr? Em jî herın ser çıyan Paşê bıbın pehlewan Çûne serê lat û gaz Dîn hêlîna teyrê baz. Şêr go: bazê terîrım Ezê çawa bıfırım? Go: Ezbenî du sê car, Xwe jı jor de bedre xwar. Wan kevjalên lı pey xwe. Têxe nava lepê xwe Gava jı jor ve tê xwe Da ko nebî tar û mar.” Ew kevjalên bê serî, Zor dane qîr û gırî: “Em nıkarın bıfırın,” Şêrê kevnê sermezın, Go: “Hun çıma dıgazın? Çıma ev lat û zınar, Emê nıha herın xwar.” Ketın nava lepê şêr Go “xwe bıgrın weke mêr.” Wan dıl bı kul û derdan Jı banî ve xwe berdan Dı ser hevre weke çerx, Ketın xwarê bûne kerx. Teyr û tılûren goştxwar, Bı nıkulan ketın ser. Ew kevjalên belengaz, Çawa karın bıbın baz? Xwîna xelkê dımıjın, Şêra bı xwe re dıkujın. Ey dılreşê çavnebar! Bı şêra re mebe yar Bê xurtîya dıl û baz Tucar nabî serfıraz, Bı wî dılê kul û kor Nabî herî ber bı jor. Çavnebar û bê daxwaz, Eger tıfkî rıwê baz, Tıfa te ey dıl gemar! Lı ser çavên te tê xwar Ev gotına Cegerxwîn Raste, mebên bûye dîn. (1954)

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmail Aksoy