Yan yan bakma bana,
Sahil ya senin ya da benimmi olsun,
Yoksa şu vrak vrak kurbağalaramı ait,
Gel anlaşalım Allahın yengeci,
Kurbağalarla bir olalım,
İnsana rağmen inadına sahil bizim,
Demeden susalım, susalım ki
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
ne ilginç hayvandır yengeç hep kuma gizler kendini hissedince geleni. kim bilir özünü koruyordur yada canını. sahillerin enterasan gece eğlencesidir çocuklar kadar bizde severiz onun kumda kendini yok edişini.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta