“bu hayat böyledir gün tükenir gelir gece
günü koynuna alıp geceyi itemezsin
eğri eğri yürüyen benim gibi yengece
doğru yürümesini asla öğretemezsin
ne kadar kolay alışıyor insan rahata
gün gelip herkes veda edecek bu hayata
susamıştır diye suya götürdüğün ata
kendi istemezse zorla su içiremezsin
elbette herkes abartır arada sırada
dengim yok diyorsun ne havada ne karada
ölç göster halep oradaysa arşın burada
bir güzel söz söyleyip beni kandıramazsın
bak işte geldi bahar içimiz ısınıyor
bilirsin vakti gelince su bile yanıyor
bende ikimizi yakacak volkan kaynıyor
yeter artık sönsün demekle söndüremezsin…” 25.03.2012
Kayıt Tarihi : 25.3.2012 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!