En gevezeyim
Seni sevdiğim bu dilsiz sokaklarda
Konuşurdum
Duymazdım kendimi bile
Sen beni bir sev hele
Hiç beklemediğin bir anda gelirim
Acının günlüklerini yazarak büyüdüm ben,
İçinde kan ve öfke bulunan günlükler.
Bir gün bile,
Çekinmedim bu günlükleri yazmaktan
Ama şimdi;
Ama şimdi korkuyorum.
Uçurtma uçurmayı sevdim çocukken,
Bir de seni.
Tek başıma yürümeyi sevdim gençliğimde,
Bir de seni.
Etraflarda kimse yok;
Tek dert ortağım,kalemim ve kağıdım
Ne istersem yapıyorum
Kırmıyor beni
Asmıyor suratını isteklerimi yerine getirirken.
Biz çocukken mutlu olmaya alışmıştık.
Mutlu bir ailemiz,
İşi olan bir babamız,
Ve
Aldığı maaşın yarısını alıp,
Üniversitede okuyan çok sevdiğimiz bir abimiz vardı.
Adım mutlu olsun benim...
Küçük bir kızın;
Bombalanan evinde unuttuğu,ağlayan bebek.
Yaramaz bir çocuğun;
Seni seviyorum desem, inanır mısın?
Yoksun ve gelmeyeceksin, biliyorum,
Ama yine de kendi kendime
Seni seviyorum diyorum.
Henüz sular bile uyanmamış,
Koştururuz sabahtan günaydın demek için herbirimiz.
Cıvıl cıvıl,renk renktir bahçemizin içi.
Onlardır gülmek için yüzüme bakan,
Onlardır benimle gülen,benimle ağlayan.
Hep güzele varmak içindir kavgam.
Benim güzel memleketim Çıldır'ım
Yaz kış kara elim daldırırım
Uykun alır sabah erken kaldırırım
Benim güzel memleketim Çıldır'ım
Yaz gelince bala elim daldırırım
Bir gül bile koparılmıyor emeksiz yarim,
Seni sevdim,gülmedi hiç yüzüm,zalim.
Ne olur sen de sev beni,kalmadı hiç halim,
Otlar sabah çiyini,içmeden gel yarim.
Çoktur sen gideli yaramı deşen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!