Yeneceğim Ölümü Şiiri - Mustafa Şahin 2

YENECEĞİM ÖLÜMÜ

Ben üstünüm deyi devinip durma,
Elbet bir gün yeneceğim ölümü.
Zayıf yerim olan kalbimden vurma,
Elbet bir gün yeneceğim ölümü.

Nice yiğitleri yerlere serdin,
Nice ozanları toprağa verdin,
Verdirip de sanki murada erdin,
Elbet bir gün yeneceğim ölümü.

Döndü bir gazele döküldü bir bir,
Zamanından önce toprağına gir,
Sürmedin sefayı cefasını ör,
Elbet bir gün yeneceğim ölümü.

Yenemedin seni yere vuranı,
Rüyaları görüp hayra yoranı,
Yaraları merhem olup saranı,
Elbet bir gün yeneceğim ölümü.

Veysel baba dedi: “Bu sırra mazhar,
Bırakır dünyaya ölmez bir eser.”
Vaktin dolup gideceksin sen de yar,
Elbet bir gün yeneceğim ölümü.

Onmazsa yaralar azar da azar,
Her gün gömütünü durmadan kazar,
Şahinim özünde gelecek yazar,
Elbet bir gün yeneceğim ölümü.

12 Ocak 206/ Mustafa Şahin- Malatya/Turgut Özal Tıp Merkezi