Yendirir Oğul Şiiri - Atilla Ertuğrul

Söz mülayim ruhta zarif olursa
Yanan ateşleri söndürür oğul
Gönül ehli insan arif olursa
Yürekte sızıyı dindirir oğul

Gönül hakkın evi bunu böyle bil
Dostunu sev yüreğinden kini sil
İnsanda ki bir güler yüz tatlı dil
Gökte uçan kuşu indirir oğul

Bak tanı arkadan kuyu kazanı
İftiralar atıp yalan yazanı
Dost edinme sakın ara bozanı
Yıkar viraneye döndürür oğul

Her yüze güleni dost olur sanma
Haine alçağa arkanı dönme
Namerdin verdiği söze inanma
Namert korkutarak sindirir oğul

Dar günde yanında olmayan biri
Ağlarken yaşını silmeyen biri
Hak hukuk adalet bilmeyen biri
Denk dubara ile kandırır oğul

Uzak dur millete tuzak kurandan
Alçakca arkadan hançer vurandan
Kork isyan içinde hayat sürenden
Bir asi ülkeyi yandırır oğul

Şeyranide yazdı böyle bir destan
Mevlam ayırmasın vefalı dostan
Ahlaksız edepsiz bir hakem kasten
Aslan’ı fareye yendirir oğul