Muhannet denilen katmerli bela,
Ocaklar söndürür, yuvalar yıkar.
Suyundan gidersen aliyyülâlâ,
Teline dokunsan, hep üste çıkar.
Olmayacak şeye hemen “he” derler,
Vermez, vermiş gibi destan ederler,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta