Ey aşk! ! !
Bir güldürdün,
Bir ağlattın gözlerimi...
Bir açtırdın,
Bir soldurdun gönlümdeki gülleri,
Ruhumda yalnızlık,
Yalnızlıksa gökyüzünden boşalıyor yaşadığım ana…
Aşk’ sa uzakta,
Perdeler asıyor,
Yüreğimi aydınlatan,
Gülümseyişindeki ay ışığına…
Ruhunda ben kokan sevgini,
Teninde aşk dolu saatleri,
Ruhundaki gül kokulu mabedimi,
Özlüyorum sevdiğim,
Özlüyorum seni…
Sadece yüreğinde cesareti olan insanlar,
Başkalarının sınırlarına saygı duyarak,
Kendine sınırsız özgür alanlar yaratır...
Sevgiyle açılan pencereden,
Anlam yükledim yalnızlığıma.
Kendi kendime yetebilmenin onuruyla,
Özgürlük yükledim ruhuma,
Senin hayalinle…
Yine çaldın kapımı
Sanki ne vardı çalacak.
Müjde verdiğini mi zannediyorsun?
Kardeşlerinde gelmişti daha önce,
Ne vardı bu kadar çabuk gelecek,
Ama geldin yine, Hoş geldin yeni yıl.
Ey ruhu yorgun olan sevgili,
Gel dinlen ruhumda,
Demlen yüreğimde,
Yorgun olan sadece sen misin ay ışığım?
Seni kırmam üzmem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!