Her sabah güne,
Yeniden seninle başlıyorum.
Güneş doğarken selam veriyor aşkımıza,
Sıcaklığını yayıyor tüm dünyaya.
Her sabah yeniden,
Sevmek, sanattır.
Sevişmek ise sevginin doruk noktası,
Ben ise doruktaki sanatçıyım.
Ben, yanılmadan severim,
Sevdim mi unutmadan severim.
Gece karanlığında,
Yıldızları ayağına kaydırıp,
Başına taç yapsam,
Çöl sıcağında başına yağmur yağdırsam,
Karlı kış günlerinde
Güneşi doğdurup,
Severim seni ilah gibi,
Yalnız seni.
Ne bedenini severim,
Ne canını severim,
Yalnız seni severim.
İçimde özlemlerin vardı,
Ağlamadım.
Bayram edecek yüreğim diye,
Bekledim gelişini,
Gelmedin…
Gözlerin parlıyor
Ellerin terliyor
Yüzünde gökkuşağı açmış
Sanki yüreğinde bahar doğmuş
Gözlerin kan çanağına dönmüş
Ama dudaklarında bin tebessüm var
Bulutlar nasılda yağıyor
Yüreğimin gözyaşları gibi.
Gökyüzü karattı kendini
Benliğimdeki yalnızlık gibi.
Yalnızlığım yanı başımda
Bir de senli benli düşüncelerim.
Ben sevdamı
Hep zamansız,
Hep yalnız yaşadım.
Sevda, hep yanlış yerde,
Yanlış insanla çaldı kapımı.
Sevda bende hep karakış,
Zamansız terk etti
Kara sevdam beni,
Yüreğimi bıraktı
Parçalanmış diyarlarda.
Yüreğimde bir acı bir sancı bıraktı.
Göz yaşlarımı ekledi zamana
Saat sabahın beşi
Gökte ne ay var,
Ne yıldızlar,
Ne doğacak güneş,
Ne de geleceğime
Doğan bir ışık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!