Gözlerde ışılttı,o mavi derinlikle,adeta engin deniz
o sarı saçlarına bakarken çıkardık safariye eksiksiz
insanın içinde kıpırtılar uyandıran bakışlarda sevdalıyız
sevecenliğinle bütünleşen,neş'eyle ödüllenen bizleriz
sensiz geçen günlerde adeta sahrada kervandayız
sebebi bilinmeyen ayrılığınla,hep birlikte yitenleriz
söyle artık kime yemşen oldun sen
sürekli düşündük,gerçekmisin,serapmısın nerdeyiz?
akşamın firakında,kendimizi sürekli kaybederiz
kavuşabilme ümidiyle,gece karanlığında ordayız
yaşadıklarını,düşlerini sormayarak aldanmalardayız
manasız göçünüzle birlikte müflis olan aşıklardanız
seni,,her hatırlamada dalgınlaşıp evini yakanlardanız
hepte son anda fark edip ateşi söndürenlerdeniz
söyle artık kime yemşen oldun sen
Kayıt Tarihi : 28.7.2008 20:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Kartoz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/28/yemsen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!