Dünya ağacının minicik bir umut dalıydı hayatım
Dalda tomurcuk tuttu hadsiz baharlarım
Gün doğdu ağaca, ben çiçek açtım
Gece oldu sonra, içine kapandı yapraklarım
Gel vakit git vakit, tomurcukken yemiş tuttu hayatım
Yeşilin en koyusundan yapraklar sardı beni içine
An geldi büyüdüm, yetmez oldu yüreğime yapraklar
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
