Dünya ağacının minicik bir umut dalıydı hayatım
Dalda tomurcuk tuttu hadsiz baharlarım
Gün doğdu ağaca, ben çiçek açtım
Gece oldu sonra, içine kapandı yapraklarım
Gel vakit git vakit, tomurcukken yemiş tuttu hayatım
Yeşilin en koyusundan yapraklar sardı beni içine
An geldi büyüdüm, yetmez oldu yüreğime yapraklar
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
