Yokluğunu Yazıyorum
Sana yazıpta okumadıklarını, şimdi başkaları okuyor
Ben yokluğunu, yokluğunda yok oluşumu
Acımı, sızımı, korkularımı,öfkemi,özlemimi,
Sana olan sevdamı yazıyorum ,
Onlar şiir yazıyorum sanıyor.
Gidişinin kaçıncı yılı kaçıncı ayı günü bilmiyorum
Yokluğunun takvimini tutmayı bırakalı çok oldu
Artık eylülü de sevmiyorum
Her yıl bana gidişini hatırlatıyor
Bu sefer ağlamıyorum koşar adım gidişine
Yokluyorum kendimi aklımın ucunu bucağını
Çok az şeyin kalmış bende
Biraz izleri oyunlarının
Biraz da külleri yaktığın umutlarımın
Hatta tebessüm bile var yüzüm de.
Küçükken çok zengindik biz.
Annem undan çorba yapardı,
tandır dan çıkmış çıtır mis kokan ekmekle yerdik.
Bide mısır patlatırdık sobamız da,
ahh çok zengindik.
Dizine kafamı koyup Annem"in anlattığı masalları dinler
Zor iş be usta kolay değil susarak sevmek
En kötüsü de sevilmediğini bile bile
Sevmekten vazgeçememek
Nefes aldığın her an adını zikrederken kalbin
Zor be usta onun kalbinin başkası için çarptığını bilmek.
Yemin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!