Yola iz bıraktı kar yağdığında
Ölüm veremli kızı önce buldu
Çimenliğe gömüldü vurulan serçe
Suna beyazı alnının rengi olurdu
Alevleri kuşattı nüveylânın gözleri
Yanaklarında alevdev güller açtı
kurşun yol buldu dudakları arasında
Kurşun laf oldu; üç harf oldu
Zaman kısrak sütü damlattı toprağa
Aya karşı bahar yeminleri etti karıncalar
Ayrılık üstüne yeminler etti nüveylâ
Gül yalan oldu, kanatları yalan oldu
Nazlı yalan oldu, suna yalan oldu.
(04 Kasım '98, İstanbul)
Ethem VayvaylıKayıt Tarihi : 25.1.2002 11:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Vayvaylı](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/01/25/yeminler-etti-nuveyla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!