Yeminler Şiiri - Muhterem Aslan

Ah yeminler siz yok musunuz?
Parçalanmayan kalp kalmadı
Hepiniz sivri birer ok musunuz?
Kimsenin girerken haberi olmadı

Böyle kolay mı yeminler vermek?
Kimse düşünmez oldu arkasını
Kolay mı insanları yere sermek?
Yazmalı insanların alnına markasını

Dilin de, yüreğin de kemiği yok
İkisi ortaklık kuruyorlar bazen
Dövecek yüzü, sıkılacak emiği yok
Kabul etmiyor hiç bir mahzen