Yeminle Şiiri - Ferdi Küçük

Talihim, aşk oyunundan çıkardı,
Kader defterimi, dürdü yeminle…
Anılara, gitme diye yakardı,
Zaman sen gidince, durdu yeminle…

Gözlerini, evin tavanı bilip,
Anıları aklımdan, bir anda silip,
Ayrılıkta, inan olmuyor galip,
Dertler, kocaman bir ordu yeminle…

İki kaşın, bana karşı birleşti,
Gözlerinse, gözlerime körleşti,
Sen gittin ya, dertle keder yerleşti,
Kalbim yalnızlığın, yurdu yeminle…

Hangi meyve verir, aşkın tadını,
Nerdesin ömrümün, eşsiz kadını,
Silsem de kalbimden, senin adını,
Baktığım resimler, sordu yeminle…

Geçmezdin yanımdan, hatır sormadan,
Yine gidebilirdin, beni kırmadan,
Anılardan, medet umdum durmadan,
Beni sensiz günler, yordu yeminle…

Kızıp söylediğin, her lafı yuttum,
Aşktan vazgeçmedim, sözümü tuttum,
Terk edip gittiğin, günü unuttum,
Her günüm yıllarca, sürdü yeminle…

Av oldum gönlüne, pisi pisine,
Razıydım ben, nazlarının hepsine,
Nasıl katlanayım, vuslat hapsine,
Yüreğim aşkınla, hürdü yeminle…

Gittiğin elleri, niye satmadın,
Uçurumdan düştüm, el uzatmadın,
Yalancısın, sen sözünü tutmadın,
Aşkın şakağımdan, vurdu yeminle…