Yeminim Var Şiiri - Kemal Doğanay

Ne sevdalar gördüm çiçekler açan,
İnan ki yoluna çıkmam bir daha!
Ne ceylanlar gördüm önümden kaçan,
İnan ki kaşımı yıkmam bir daha!

Göklere çekilen bayrak olsaydım
Yoluna serpilen toprak olsaydım
Dalında kuruyan yaprak olsaydım,
Başımı kaldırıp bakmam bir daha!

Kartallar daima yüksekten uçar
Tavşanları görsen delikten kaçar
Yeni doğan güneş ışıklar saçar,
Bu havada ateş yakmam bir daha!

Bu hayatın sonu ölüm diyorlar
Sevdalı olanlar gülüm diyorlar
Benim çektiğime zulüm diyorlar,
Su olsam çeşmenden akmam bir daha!

Müminler gidiyor Hak’kın yoluna
Mevlam sabır verir Eyüp kuluna
Girmek istesem de bir gün koluna,
Senden başkasını takmam bir daha!

Çok acılar çektim yanıyor içim
Bu dünyada zordur seninle geçim
Tarifi yok bunun bu başka seçim,
Sana yumruğumu sıkmam bir daha!

DOĞANAY’ım çile Hak’tan geliyor
Anadan ayrılan kuzu meliyor
Söylenilen sözler yürek deliyor,
Yeminim var senden bıkmam bir daha!

Kemal DOĞANAY