Yeter artık bende unutacağım,
Adını anarsam namert olayım.
Bunca sene verdiğin zulum,
Seni unutacağım yeminim olsun..
Soldurdun gönlümün gönca gülünü,
Baharı bekleyen ömür gülünü.
Boynumu büktürdüğün acı günümü,
Seni unutacağım yeminim olsun..
İsterisen bağır,isterisen ağla,
İsterisen kor basıp yüreğin dağla.
İsterisen ırmak olda çağla,
Seni unutacağım yeminim olsun..
Bulut gibi bana dağlar aşırdın,
Düşürdün dillere,yolum şaşırdım.
Ellerimle bana MAKBERİMİ kazdırdın,
Seni unutacağım yeminim olsun..
Yaktın yüreğimi narına yaktın,
Senin olan kalbi yerinden söktün.
Sefil baykuş gibi,boynumu büktün.
Seni unutacağım yeminim olsun..
İstemem açmasın sevda güllerim,
Konuşmasın artık o şen dillerim.
Durağın kalbinde öldü dünlerin,
Seni unutacağım yeminim olsun
Kayıt Tarihi : 12.1.2010 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani bir söz vardır ya.Gönül bulduğuna değilde,umduğuna küsermiş,işte benim çok yakınım olan şahısta bana boyundan büyük laf edince buunu yazdın.Gözün aydı.H.H.YİĞİT efendi gözün aydın.Bende seni af edersem namert olayım...
TÜM YORUMLAR (1)