Yeminim Şiiri - Serkan Gebel

Bu sensizliğe yeminim dönmem,
Bir daha mı,meyletmem,edemem,
Sükutumu çektim üzerime gidemem,
Dünya dursa da artık tek kelime demem.

Sarsın ruhumu acısı inan dilenmem,
Bir vurgun ki kendime asla dönemem,
Yansın dilim kırılsın kalemim söylemem,
Yalnızlığa ahdim olsun bir daha demem.

Sonsuzluğa diktim bakışlarımı istemem,
Kaçıncı veda birine daha tahammül gösteremem,
Kuruyan pınarlarda son damla olsan vefa isteyemem,
Bu son gidişim,dönüşsüz,saklarım kendime bile demem.

Hani ümide sarılmak,sarsılmaz yürek,bilemem,
Sende kalsın ayaklarım,geleceğin yoluna yürüyemem,
Şiirlerim,can kuşlarım,hakkım yok dizelerim de kalın diyemem,
Kanatlarınıza beni de alın yeminim var,sonsuzluğa gitmem demem.