İnan ki hiç olmadı umurumda bu devran
Koca dünyaya değil susuşuna kurbanım!
Dizlerim otur derken, yüreğim dedi davran
Bunları bile bile pusuşuna kurbanım!
Eğip bükmeyi bilmem yemindir benim sözüm
Boşuna çabalarım, yok artık hiçbir çözüm
Ne yapsan da nafile üzülme iki gözüm
O güzel gül yüzünü asışına kurbanım!
Tutunduğum her bir dal yazık elimde kaldı
Önümdeki çıkmazlar yüreğe acı saldı
Birazcık umut vardı, onu da kader aldı
Bunları bilmez gibi şaşışına kurbanım!
Demek ki sen de uydun, yanın dolu riyakar
Nasıl görmek isterse insan o gözle bakar
Sancıyan sol yanımı en çok da onlar yakar
Yaralarıma tuzu, basışına kurbanım!
Leyla ne derse desin, şaşmazsın bildiğinden
Ufacık engel bile caydırır güldüğünden
Her dem özledim dersin, haber yok geldiğinden
Yalan yanlış demeden coşuşuna kurbanım!
(İstanbul - 07.10.2019 - 23.30)
Leyla İnanKayıt Tarihi : 29.12.2019 13:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!