Yemin Olsun Şiiri - Efecan Kıymaz

Kimseler kalmamış bomboş sokaklarımda,
Ya düştüler bir yağmur günü hata eyleyip mazgallardan,
Kim girdiyse yoluma tutup da kollarımdan,
Can çekişmeye başladılar filmimin sonlarında.
Boğulup geberdiler ardından gözyaşlarımda,
Kan olup aktılar kesilmiş damarlarımdan,
Ama aksınlar diye o bilekleri ben kesmedim,
Böyle şuur kaybetmeyi cidden istemedim.

Savurup da başımı şu dağlara bakıp,
Keyif almadım yalnız kalmak için sizi yarı yolda bırakıp.
Zaten ancak bir portre olacakmışım nazarınızda,
Yemin olsun kimseyi yalnızlığıma satıp da gitmedim.