Herkes ettiğini bulur dünyada
Gönül dur kimsede olmasın gözün
Mazlumun adını anma sevdada
Yemin ettin gönül tutulsun sözün
Bir daha yüzünü görme ne olur
Beni zor yollara sürme ne olur
Başıma derdini örme ne olur
Gönül sevda bize getirdi hüzün
Unutmaktan başka çare görünmez
Dön gönül geriye seven sürünmez
Seni çağırmayan yolda yürünmez
Gönül sil maziyi kalmasın izin
Bu olacakları falcılar bildi
Belkide o seni yar çoktan sildi
Gözüm ağlamaklı ne hale geldi
Gönül ayrılığa asıldı yüzün
Sen onun yakını olamazsınki
Kaybettiğin günü bulamazsınki
Kırılmış bir kalbi çalamazsınki
Gönül ne gecen var nede gündüzün
O başka şarkıyı çalar besteler
O yeni açılmış gülden desteler
Hep acı ilacı içer hastalar
Gönül buymuş senin kaderde yazın
O gün İstanbulda bir güneş battı
Bizi karanlığın içine attı
İlk defa sevmiştim o da ağlattı
Gönül teli kırık çalmıyor sazın
Kayıt Tarihi : 15.2.2011 20:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!