Yemin ettim Şiiri - Sami Yalçınkaya

Aşkından Mecnun olup çöllere düşsem bile,
Yemin ettim söylemem seni kimselere,
Kalbimde bir yer açtım sadece ikimize,
Zaman zaman gel söyleşiriz sevgimiz üzerine,

Yakarmıki ayaklarımı kızgın kumlar,
Hisseder mi beden yanan ateşi etinde,
Çaremi ki su; alevi söndürmeye,
Belki maddeye hükmü geçer,
Lakin çaresi yok kavrulan yüreklere.

Gecenin matemi sarmış sabahlar güç olacak yine,
Gün ağarmış ölümü getirmiş kimilerine,
Kimileri yetim kalmış,giden sevgilinin busesiyle,
Bir hasret sancısı çökmüş yorgun gözlere.

Kal diyemem sabit değilken hiçbir nesne,
Hep gel derim karşılıksız sevda sinesine,
Yüreğim kabardı seni gördümde düşümde,
Biliyorum gideceksin bir gün sen istemesende.

Bir alev topu sarmış dört bir yanımı,
Elim kolum yanmış umurumdamı,
Sen yürekten haber ver hala canlımı?
Evet dedi bir ses aşk varsa eğer,
Fena bulmaz ne ten ne ruh,
Çünkü aşk ezeldede vardı.